بعضی افراد را می‌بینیم که در طول روز هم کار می‌کنند، هم کلاس‌های مختلف می‌روند و هم وقت کافی برای خانواده دارند. علاوه بر اینکه در کار و درآمدشان هم هر روز پیشرفت می‌کنند، در حالی که بعضی از ما آنقدر درگیر روزمرگی‌هایمان هستیم که فقط سرکار می‌رویم و وقت انجام هیچ کار دیگری را پیدا نمی‌کنیم.
در سال‌های اخیر نویسنده سرشناس ترک «الیف شافاک» به تالیف کتاب‌هایی پرداخته که بی‌شک معرف فرهنگ، سیاست، آداب و رسوم زادگاهش کشور ترکیه است. این نویسنده سرشناس در سال 2016 کتاب «سه دختر حوا» را روانه بازار کتاب کرد که مانند دیگر کتابهای او مورد استقبال قرار گرفت.
من زنان و مادران خانه‌داری را می‌بینم که بیست‌وچهار ساعت شبانه‌روز کار می‌کنند اما تمام کنترل و قدرتشان را به دست شوهرانشان داده‌اند زیرا پول درنمی‌آورند. من زنان مجرد موفقی را دیده‌ام که از تمرکز بر آنچه باید امروز انجام دهند تا آیندۀ مالی خوبی داشته باشند، امتناع می‌کنند.
سالار مگس‌ها را نمی‌توان صرفا یک اثر دهه ی پنجاه قلمداد کرد زیرا که این اثر در کنار مطرح کردن دغدغه‌های زمان خود، به نوعی فرازمانی اسطوره‌ای دست می‌یابد.
دنیایی کامل، بدون درد، رنج، گرسنگی و جنگ بهای سنگینی دارد. از عشق، احساس و خانواده در این دنیا خبری نیست. «بخشنده» و «گیرنده» تنها کسانی هستند که در چنین دنیایی می‌توانند خاطرات، دردها و شادی‌های زندگی را ببینند و حس کنند. «لوئیس لوری» تمام خلاقیت خود را در نویسندگی به کار گرفته و در کنار داستانی جذاب، مفاهیم عمیق انسانی و فلسفی را هم بیان کرده است. با این که قهرمان کتاب، نوجوانی دوازده ساله است، این کتاب صرفا برای مخاطب نوجوان نوشته نشده است. ایده‌ی کتاب بخشنده آنقدر جذاب و تاثیرگذار بود که فیلم‌سازان آمریکایی امتیاز ساخت فیلمی از روی کتاب را از نویسنده‌ی آن خریدند و در سال 2014 فیلمی با همین نام ساخته شد. این فیلم بیشتر به‌خاطر فضاسازی و داستان عجیب و تکان‌دهنده‌ی آن مورد تحسین منتقدان و مخاطبان قرار گرفت، که آن هم به‌خاطر هنر نویسنده‌ی کتاب، در خلق اثری منحصربه‌فرد بود.
مردم صدایم می‌کنند گوریل بزرگراه، میمون خروجی شماره‌ی هشت، ایوان منحصربه‌فرد، یک پشت‌نقره‌ای قدرتمند. تمام این اسم‌ها مال من‌اند، اما من هیچ‌کدام از این‌ها نیستم. من ایوان هستم، فقط ایوان، فقط. آدم‌ها کلمه‌ها را حرام می‌کنند.
برای کسانی که می‌دانند سیاست در جزئی‌ترین امور زندگی عمومی و فردی دخیل است، نام جان بولتون نامی آشناست. کردار و اندیشۀ او چنان با «شر» تنیده است که جای هیچ شکی باقی نمی‌گذارد که حضور او در هر منصب و مقامی را باید تفسیر به «شر» کرد: جنگ‌طلب، طرفدار استفاده از زور که تئوری‌ها آن را به نام «رئالیسم» بزک کرده‌اند، مدافع تغییر رژیم در هر کشوری که از آنان اطاعت نمی‌کند، طرفدار جنگ عراق، طرفدار بمباران ایران و سوریه و عراق و با این‌حال، عضو کمیتۀ صلح و امنیت خلیج فارس.
گتسبی فرزند فقر است، لکن برتری‌جو و جاه‌طلب؛ دست‌اندرکار اموری است که بوی خوش مشروعیت از آن به مشام نمی‌رسد و این بوی ناخوش پس از مرگ او تندتر مشام را می‌آزارد.
kwg game register : Thanks for finally talking ...